Επανένωση σημαίνει επιστροφή στο χώρο που γεννήθηκαν...

Το νέο μουσείο της Ακρόπολης είναι πια μια πραγματικότητα.Ένας χώρος ανυπέρβλητος έτοιμος να υποδεχτεί την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα που δεν αποτελεί ελληνικό αίτημα αλλά παγκόσμια απαίτηση.Τώρα πια το όνειρο της Μελίνας για ΣΥΝΕΝΩΣΗ των γλυπτών του Παρθενώνα και την αποκατάσταση-τουλάχιστον ηθικά-ενός μοναδικού μνημείου που τόσο βάναυσα λεηλατήθηκε αποτελεί αναγκαιότητα.Είναι καιρός να επιστρέψουν και όλος ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος να τα υποδεχτεί στο σπίτι τους.

Practice in English ή πρακτική στην ευαισθησία.

Οι μαθητές της ΣΤ΄τάξης κατάφεραν για μια ακόμα φορά να μας συγκινήσουν όχι μόνο με τις γνώσεις τους αλλά και με την ευαισθησία τους.Συγκέντρωσαν πλούσιο υλικό με θέματα που ενδιαφέρουν την νέα γενιά(αθλητισμός,οικολογία,τέχνη,μουσική κ.ά)και αφού τα επεξεργάστηκαν ομαδικά και τα μετέφρασαν στα Αγγλικά με βάση τις γνώσεις που ήδη κατέχουν στην χρήση της ξένης γλώσσας κατάφεραν να τα τυπώσουν με την μορφή ενός σύγχρονου νεανικού περιοδικού.Αξιόλογη ομολογουμένως προσπάθεια αλλά και συγκινητική διότι αποφάσισαν τα έσοδα από την διάθεση του περιοδικού(ένα ευρώ το τεύχος)να διατεθούν συμβολικά σε ένα ίδρυμα της περιοχής μας(θεραπευτικό κέντρο"Μέριμνα").Την όλη προσπάθεια οργάνωσε και πραγματοποίησε η καθηγήτρια Αγγλικών του Σχολείου μας κ Μαριάνθη Διαμαντέλλη.Μπράβο παιδιά.Τέτοιες προσπάθειες μας κάνουν να νιώθουμε πραγματικά υπερήφανοι.

Σαν παλιό σινεμά...

Σας ευχαριστούμε για τα δάκρυα και τα χαμόγελα που μας χαρίσατε.(Το video επιμέλήθηκε ο δάσκαλος του Τμήματος Ένταξης κ Φάκος Γεώργιος)

Πρόγραμμα εορτής...

Οι πρόβες συνεχίζονται εντατικά έτσι ώστε όλα να είναι έτοιμα την Τετάρτη(26-05-2010)που θα πραγματοποιηθούν οι ετήσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Σχολείου μας.Αυτή την χρονιά κεντρικό ρόλο των εκδηλώσεων αποτελούν τα "ΟΝΟΜΑΤΑ" και όλες οι δραστηριότητες θα κινηθούν γύρω από αυτό τον άξονα.
Σήμερα σας παρουσιάζουμε το πρόγραμμα της εορτής που θελήσαμε και αυτό να έχει μια φόρμα καλλιτεχνική αντάξια όλων όσων θα παρακολουθήσετε.Περισσότερες λεπτομέρειες δεν θα πούμε γιατί όλα αποτελούν μια έκπληξη την οποία ελπίζουμε να απολαύσετε από κοντά.Το σίγουρο είναι ότι οι μαθητές μας αλλά και η υπέροχη χορευτική ομάδα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων θα σας χαρίσουν μια βραδιά γεμάτη νοσταλγία.

Αγγίζοντας το παρελθόν με σεβασμό.

Η μαθήτρια του Ε1 Μαργαρίτα Τρυφωνοπούλου με την καθοδήγηση του δασκάλου της Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου κατάφερε να ζωντανέψει-με μακετόχαρτο- τον παλιό φάρο της Πάτρας που κοσμούσε το μώλο στην προβλήτα της Αγίου Νικολάου και που αποτελούσε για πολλές δεκαετίες σημείο αναφοράς και συνάντησης των πολιτών της πόλης μας.

Ο παλιός φάρος το στολίδι και σύμβολο της Πάτρας χτίστηκε για πρώτη φορά το 1858 και ήταν ξύλινος. Καταστράφηκε το 1865 επειδή δεν άντεξε την καταιγίδα εκείνης της εποχής. Το 1878 κατασκευάστηκε ένας πέτρινος φάρος o οποίος βρισκόταν πάνω σε μια προβλήτα που δεν εξυπηρετούσε γιατί τα εμπορικά καράβια δεν χώραγαν και γι’ αυτό γκρεμίστηκε το 1972 με απόφαση της τότε Δημοτικής αρχής γιατί ήθελε να κάνει επέκταση του μόλου. Αυτός ο πέτρινος φάρος ήταν στρογγυλός πύργος, 17 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, βαθύς σταχτόχρωμος και με λευκό σταθερό φως με μια αναλαμπή κάθε 90 δευτερόλεπτα.Ο φάρος (όλος και όλος 4-5 τετραγωνικά μέτρα) και το καφενεδάκι του συγκέντρωνε πλήθος κόσμου και μαζί με την Αγίου Νικολάου και τον μώλο, ήταν η καθημερινή βόλτα των Πατρινών. Στο χώρο γύρω από το φάρο γίνονταν συναυλίες και οι περισσότεροι από τους γνωστούς τραγουδιστές της εποχής είχαν τραγουδήσει εκεί. Όταν πρωτοφτιάχτηκε λειτούργησε σαν σηματοδότης.Με την κατασκευή του κυματοθραύστη όμως αυτός του ο ρόλος καταργήθηκε. Κάθε φορά που ένα καράβι ξένης εθνικότητας έμπαινε στο λιμάνι, ένας ναύτης του καραβιού έβαζε τη σημαία της χώρας του να ανεμίσει στο φάρο και η ορχήστρα υποδεχόταν το νεοφερμένο καράβι παίζοντας τον εθνικό του ύμνο.Έκτοτε όμως παρά το γεγονός ότι η πόλη το ζητάει δεν έχει κατασκευαστεί φάρος στο μόλο της Αγ. Νικολάου. Μόλις το 2000 έγινε ένα παρόμοιο κτίσμα στο τέλος της ΙΙΙ Ναυάρχων. Δεν βρίσκεται στην ίδια θέση ενώ ο καινούργιος φάρος έχει μεγαλύτερο χώρο και ξεπερνά κατά κάποια μέτρα τον παλαιό που ήταν χαμηλότερος. Τεχνίτης δεν ήταν ένας αλλά πολλοί. Ο νέος φάρος κατασκευάστηκε από Αλβανούς και Βορειοηπειρώτες. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πέτρα από γκρεμισμένα σπίτια που έπεσαν κατά την περίοδο του σεισμού. Ο Φάρος κατασκευάστηκε βάσει των σχεδίων του παλιού αλλά δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να ανακτήσει την αίγλη του παρελθόντος.

Μια φορά κι έναν καιρό...

Τα χρόνια πέρασαν.Όλα άλλαξαν.Το κτίριο του Σχολείου μας όμως παραμένει ακόμα και σήμερα αγέρωχο ζωντανεύοντας μνήμες ενός σχεδόν αιώνα.Χιλιάδες παιδικά βήματα το περπάτησαν,χιλιάδες παιδικά χεράκια το άγγιξαν,καταιγίδες το έλουσαν όμως αυτό παραμένει εκεί ακλόνητο μέσα στο χρόνο να μας θυμίζει την ιστορία του τόπου μας.

Πρόσκληση

Θα χαρούμε να σας δούμε στη γιορτή μας που θα γίνει την Τετάρτη 26-05-2010 στο χώρο του Σχολείου μας.Σας περιμένουμε... Ώρα έναρξης :7.30 μμ.

Στην παρουσίαση του πολιτιστικού-καλλιτεχνικού προγράμματος του Σχολείου μας συμμετέχουν οι μαθητές μας και ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων με την εξαιρετική χορευτική ομάδα που διατηρεί και εντατικά προετοιμάζει.

Σήκωσέ το, το τιμημένο!

Είμαστε πια πρωταθλητές!! Η ομάδα ποδοσφαίρου του Σχολείου μας κατάφερε να μας γεμίσει χαρά και περηφάνια. Στον τελικό του μαθητικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου Νομού Αχαΐας που διεξήχθει σήμερα στις εγκαταστάσεις του Α.Ο.Γαλήνης(Δεμένικα)κατάφερε να επικρατήσει της αντίστοιχης ποδοσφαιρικής ομάδας του 64ου Δημοτικού Σχολείου Πάτρας με τελικό σκορ 6-5.Συγχαρητήρια στα παιδιά μας αλλά και στο Γυμναστή του Σχολείου μας κ Ανδρέα Ηλιόπουλο που συντόνισε με επιτυχία την προσπάθειά τους.

Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου μας σας ενημερώνει ότι στην προσπάθειά του η ημερήσια εκδρομή που θα πραγματοποιηθεί στις 15-05-2010 να γίνει οικονομικά ελκυστικότερη προχώρησε σε μείωση του κόστους συμμετοχής.Μετά από αυτή την εξέλιξη η τιμή συμμετοχής διαμoρφώνεται ως εξής:Γονείς-Συνοδοί:17 € Παιδιά:15 €(τη διαφορά καλύπτει ο Σύλλογος)

Χρόνια πολλά μαμά!!!

"Και ο Θεός έπλασε τη Μάνα", ή "Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες", Πάολο Κοέλιο

Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λπ.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.
Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.